Jednorazowe świadczenie na podstawie ustawy "Za życiem"

Od 1 stycznia 2017 roku na podstawie przepisów Ustawy z dnia 4 listopada 2016 roku o wsparciu kobiet  w ciąży i rodzin „Za życiem” (Dz.U. z 2019 roku, poz.473) przysługuje prawo do jednorazowego świadczenia   z tytułu urodzenia się żywego dziecka z ciężkim i nieodwracalnym upośledzeniem albo nieuleczalną chorobą zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu.

Wysokość tego świadczenia to 4000 zł i przysługuje bez względu na wysokość dochodów.

Z wnioskiem o jednorazowe świadczenie może wystąpić: matka, ojciec, a także opiekun prawny albo opiekun faktyczny dziecka.

Wniosek o wypłatę jednorazowego świadczenia należy złożyć w terminie 12 miesięcy od dnia narodzin dziecka.

Podstawowym warunkiem przyznania świadczenia jest posiadanie przez dziecko zaświadczenia lekarskiego, potwierdzającego ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą jego życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu. Zaświadczenie powinno być wystawione przez lekarza, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie: położnictwa i ginekologii, perinatologii lub neonatologii.

Kolejnym warunkiem przyznania świadczenia jest również pozostawanie matki dziecka pod opieką medyczną nie później niż od 10 tygodnia ciąży do dnia porodu, dołączjąc do wniosku stosowne zaświadczenie lekarskie lub zaświadczenie wystawione przez położną.

Wymóg dołączenia do wniosku zaświadczenia o pozostawaniu pod opieką medyczną nie później niż od 10 tygodnia ciąży do dnia porodu, nie dotyczy opiekuna prawnego i opiekuna faktycznego.

Jednorazowe świadczenie nie przysługuje, jeśli dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej.